archiwum

wiosna'04
str. 1


fabuła  strona główna

Wojenna Pieśń

matthias claudius, "asmus" (1740-1815)


Wojna! Wojna! Ach brońże nas Boży Aniele,
Wtrąć się słowy ganiącymi!
Wojna jest na nieszczęście, a moim pragnieniem
Nie ponosić za nią winy.


Cóż mi czynić, gdy w nocnym śnie bez otuchy
I krwawe i blade jak matowe szkło
Przybędą poległych do mnie duchy,
I gdy wobec mnie zapłaczą, co?


Gdy dzielni mężczyźni, co honoru szli szukać,
Okaleczeni i ledwie przy życiu
Będą się w kurzu przede mną tarzać, i mnie przeklinać
W śmierci swej obliczu?


Gdy tysiąc, tysiąc ojców, matek, żon,
Szczęśliwych nim nastał wojny zamęt,
Dziś wszyscy biedni, nędza chyli ich skroń,
Wzniesie nad moją głową lament?


Gdy głód pospołu z zarazą
Naszego, naszego i wroga zmogą,
I na moją cześć zakraczą
Ponad trupa głową?


Na cóż mi chwała, złoto, korona i ziemie?
Nie umiałbym cieszyć się nimi!
Wojna jest na nieszczęście, a moim pragnieniem
Nie ponosić za nią winy.



*




przekład z niemieckiego: dziennikarze wędrowni (kumaszyński)

günter grass, między wojnami  WIOSNA'04  str. 1


fabuła  strona główna

wędrowiec © dziennikarze wędrowni